örtmenim örtmenim

yaş ve mevki farketmiyor, insan ne olursa olsun, kim olursa olsun, ders ortamına girdi mi, biri ona ders anlatmaya başladı mı ve sıralara oturdu mu, tüm eski alışkanlıkları geri geliyor

italya dönüşü, enerji yöneticisi eğitimine başladım, hiç iş yerine gitmeden 8 ekim'e kadar bu eğitime devam edeceğim, sabah 9 akşam 5 bir sürü teknik konuda mühendis seviyesinde eğitim alıyorum, böylece italya seyahati ile birlikte 2,5 hafta işten uzakta olmuş olacağım, insanın hiç dönesi gelmiyor valla

eğitim sırasında internet bağlantısı olmasına rağmen laptop'umu götürmediğim için oradan internete giremiyorum, zaten italyada da internete girtmemiştim (niye gireyim zaten gezmek varken) böylece yaklaşık 2 haftadır her türlü haberden yoksunum, fenerimin maçlarını bile babamla telefonda konuşurken öğrendim, kanaryam şahlanmış yoluna devam ediyormuş.

ha şu an istanbuldayım ama internet sağolsun çok uzun zaman önce bendeki gazete okuma alışkanlığını, internetten haber başlıklarını okuma alışkanlığına sevk etmişti, neyse bu saatte bloga yazı yazmam bundandır yani, internete giremiyorum sabahları

konumuza dönecek olursak toplam 3 gündür bir eğitimdeyim ve 1 hafta daha sürecek kasıntı bir eğitim, resmen sabah öğlen yoklama alıyorlar ve mecburen her derse girmek zorunda kalıyorum

eğitimin amacı çok güzel, kısıtlı olan ve her geçen gün bitmeye devam eden enerji kaynaklarının verimli kullanılması için 2008 yılında çıkarılan bir kanunla (enver kanunu diye geçiyor) belli bir enerji tüketen her binanın bir enerji yöneticisi olmak zorunda ve bu enerji yöneticisi de sertifikalı olmalı, işte benim gittiğim eğitim sonunda da bu sertifikayı veriyorlar
 
tabi olay kanuni ve yaptırımı para cezası şeklinde olunca ilgi büyük ancak şu an çok bilinmediği için sadece büyük şirketlerin yöneticileri, müdürleri, mdr yrd ve sorumluları katılıyor şu an gittiğim eğitimde de bir sürü yönetici arkadaş mevcut

başta dediğim gibi, yaşları ve mevkileri ne olursa olsun (bu arada en gençleri benim) ders başladığı anda ve sınıf ortamı, öğretmen olduğunda herkes bir şekle bürünüyor
kimi her derste atlayıp, bir şeyler anlatarak ne kadar bilgili olduğunu göstermeye çalışıyor, kimi devamlı telefonuyla uğraşıyor, ki mi de devamlı not tutuyor, ki mi de devamlı yanındakiyle konuşuyor

ben ise bu kategorilerin hiçbirine  girmiyorum, zaten oldum olası derse girmeyi sevmezdim, hatta üniversite hayatım boyunca sabah derslerine kalkmama ve gitmeme gibi bir huyum hep olmuştur, tabii bu eğitim paralı ve şirket tarafından bu ücret ödendiği için yoklamalara katılıyorum, sınıf mevcudu 16 kişi olduğu için yerime imza atma gibi bir olay da olamıyor.

ben yine her zamanki gibi en arka sırada dersi dinlerken ve elimde devamlı bir kalem döndürürken buluyorum kendimi, kendimi öne atmıyorum bilsem bile söylemiyorum (sanırım sınıfın en küçüğü ve en toyu olmamda da bunun katkısı var) arkada sessiz sakin bir şekilde kalem döndürüyorum

sanırım en çok özlediğim şey bu olmuş kalem çevirmek, hatta bazen ders aralarında bile kodaman amcaların muhabbetlerinden sıkılıp sırama oturuyor ve kalem çeviriyorum.

özlemişim lan, karar verdim yarın ders ortasında izin isteyip tuvalete gitcem maksat eski günleri analım..

Not: italya i - na - nıl - maz güzeldi, tuttuğum notları ara ara paylaşmayı düşünüyorum, sırasıyla venedik-floransa-siena-san giovanni (yada buna benzer bileydi unuttum valla) - pisa- roma-ortievo-pompei ve napoliyi gezdik 8 gün, anlatacak o kadar şey birikti ki, toplam 630 fotoğraf ve 210 dakika video çekmişiz, tüm italya tarihini ezberledim lan