basın tribününden maç izlemenin güzelliği

en sonunda bu da oldu ve ben bir fener maçını basın tribününden izleme olanağına nail oldum. nasıl bir sevinçle izledim anatamam, bir de fenerim net bir galibiyet alınca daha bir mutlu oldum.

kendi çekimimdir canım

tabii basından olmadığım için bir arkadaş vasıtasıyla girebildim. girdiğim arkadaş ta çok muhabbetim olmayan biriydi. böyle muhabbetinin çok olmadığı biriyle yan yana durmak çok zor oluyor, muhabbet etsen konun kısıtlı, fenerden muhabbet açayım diyorum, ulan takım da tıkır tıkır, hani kötü oynasa diyeceğim ki, bu adam burda oynamamalı, şu şöyle olmamalı, ancak takım iyi oynayınca o muhabet olanağı da bitti.

hava da bir soğuk bir soğuk, ancak bir yerlerden sıcak geliyor, nereden bu diye kafamı kaldırdım, sıra sıra elektrik sobası dizmişler stadın tepesine, herkes adamlar ne düşünceli derken, ben direkt kafadan ulan bunlara ne kadar elektrik parası geliyodur yaw mantığındaydım, türk elektrik mühendisi böyle oluyor

elektrikli ısıtıcılar

uzun zamandır maça gitmiyordum, taraftarı özlemişim, ancak ne yalan söyleyeyim, kale arkasındaki keyfi alamadım, bir kere kimse bağırmayınca sen de bağıramıyorsun, ee bağırmadıktan kendini yırtmadıktan sonra ne anladım ben o işten, bir tek sarı lacivert şampiyon fener diye bağırırlarken fener kısmı bize denk geldi fener diye bağırdım. o da fıstıktan sayılır hani.

inşallah, kupayı kaldırırız da, kupa kutlama törenlerine gideriz, amin